Yüreğime saklan

Hep orada kal

Her solukta duymalıyım seni

Umudumda kal, sensiz anlamsızım

BİTANEM

 

 

 

 

 

ACELEN NEYDİ ÇOCUK

          Ölümüne üzülmüyorum, beni ardında bırakışına ölüyorum, ama yinede bir çiçek açıyor her sabah kalbimde. Yokluk yok varlığını anlayan için, yok olmak başka bir varlıkla uyanmak, çocuğum kalbinde inci mercan var biliyorum, ben kendi taş kalbime yanıyorum. Gidersin, gidersin ve ardında sen kalırsın bu ne güzel gitmektir, bana kapılar açarsın.

 

       Çocuğum bana köprüler kurar, koridorlar gösterirsin, ölümüne üzülmüyorum beni geride bırakışına yanıyorum. Dünya saatleride bir tuhaf oldu, dakikalar asırlar oluyor.

 

        Çocuğum sabrım rahmete yönelişimi büyütüyor, acım yeni bir isim veriyor bana o diyorlar ne güzel sabretti, o bilenlerden oldu, o sevenlerden oldu diyorlar.

 

        Çocuğum ardında bir seviş, binlerce sevgi bıraktın, onlarca yaralı yüreğe merhem oldun, sevgi seferleri treninin makinisti oldun, sevgi seferleri düzenlenir oldu güller serptiğin koridorlara.

 

       Çocuğum gitmene üzülmüyorum, gittiğin yer çağrıldığın yer çünkü. Beni geride bırakışına yanıyorum. Olsun yinede sabahlarda diriliş var yine, omuzum çökük olsada geceleri yinede kalbime bir acı düşsede, zaman zaman içim acısada derinden derine, yine sabahlarda diriliş var.

 

         Çocuğum geride öyle bir ümit bıraktınki ümit adına büyük, büyük laflar edenler artık söylemiyorlar, çehremde artık karanlıklar yok, siyahlar beyazlar, grilikler yok artık çehremde. Sadece ve sadece sonsuz mavilikler sonsuzluk ve maviliklerin içinden bana gülümseyen "Göçmen Kuşum" var.

 

        Çocuğum boylu boyunca uzandığım ve yorgun vücudumla kala kaldığım ama yorgun ruhumla kanatlandığım diyarlardayım işte. Gidişine üzülmüyorum gidersin elbet, gidersin seni bana getirene gidersin, seni bana verene gidersin, seni bana verene geri dönersin elbet. Ama geride bırakışına ağlıyorum, geride kalışıma yanıyorum.

 

         Çocuğum bunları söylüyorum diye, kimse zannetmesinki yastır sözümüz, yas uğramaz bizim göğsümüze, her yer aydınlık, her yer nur, kimse zannetmesinki yastır tuttuğum. Sevinmeyin, mutlu olmayın yasta diye, bitti tükendi diye sevinmeyin, yok oldu sanmayın ben var olmanın ne olduğunu anladım.

 

          Çocuğum geride resimler bıraktın renklerini başka alemlerden getirdiğin. Geride bir suskunluk bıraktın yüreğimde üç noktalar geride bir çok şiir bıraktın kelimelerini göklerden indirdiğin.

 

                                                                                                                               Perihan USTA